Avontuur, vrijwilligerswerk, en suikerriet

Hallo allemaal!
Het is al lang geleden dat ik wat hier op mn blog heb gezet, realiseerde ik me laatst. Het zijn een aantal aardig drukke weken geweest, waardoor ik eerlijk gezegd totaal niet aan mn blog gedacht heb. Niet dat ik nou zoveel internet heb gehad, maar toch. Ik heb al 5 weken niet met mn ouders geskypet, moet je nagaan..

Opnieuw, het is onmogelijk om alles hier te vertellen, dus ik pik de interessantste dingen er weer uit. Ik zal beginnen met iets wat niet zo serieus is, maar wel leuk is om te vertellen. Twee dingen die ik heb gedaan in de afgelopen weken waren twee van de engste, maar ook twee van de coolste dingen die ik ooit in mn leven heb gedaan. De ene was bungeejumpen, wat echt doodeng, maar ook zo ontzettend gaaf was. Voor de andere gingen we ergens naar een kanaal toe met de groep. Het was een verrassing wat we gingen doen, maar toen we uiteindelijk allemaal in het kanaal stonden, kregen we te horen dat we een 80 meter lange grot doorgingen, wadend door het kanaal, met het water tot ons middel. Maar het was niet zomaar een grot, de grot was het thuis voor een paar duizend vleermuizen.. Vanaf het moment dat we de grot in gingen vlogen de vleermuizen ons om de oren, waardoor iedereen zo ver mogelijk het water in zakte, iedereen hield alleen hun hoofd boven water, om maar niet door een vleermuis geraakt te worden. De meeste meiden begonnen te gillen, wat alleen maar meer vleermuizen wakker maakte natuurlijk.

We hebben ook wat belangrijkere dingen gedaan natuurlijk. Zoals twee weken geleden, toen we op een suikerrietboerderij/christelijk kamp verbleven. We hadden 3 service dagen, waarop we elke ochtend eerst een uur naar een basisschool toegingen, waar we de kinderen hielpen met lezen. Voor de laatste ochtend hadden we een skit voorbereid, over Pasen, waarin we het paasverhaal uitbeeldden. Dat was erg geslaagd. De eerste dag werkten we de hele (rest van de) dag tussen de bomen en de doornstruiken, want we gingen het pad vrijmaken van begroeiing met machetes enzo, wat aardig wat schrammen opleverde. En ik kreeg voor het eerst in mn leven puur suikerriet te eten :)
De tweede dag was mn favoriet. Ons werd verteld dat door een hevige hagelbui een compleet huis was verwoest, dus wij gingen daarheen om het op te knappen. Toen we daar aan kwamen stonden alleen een paar muren nog overeind, maar aan het eind van de dag miste het huis alleen nog maar een dak.
De derde dag, na de skit, gingen we helpen omgezaagde bomen te verslepen, maar de tweede boomstam (rond de 500 kg) die we versleepten belandde op mn voet toen we hem neerlegden. Dat was best wel pijnlijk en de rest van de dag hoefde ik daardoor niks te doen ;)

Ook de afgelopen dagen hebben we weer wat werk gedaan. We zitten op dit moment in een gerenoveerde gevangenis, wat ook het thuis is van Project Gateway. En ik had de manager beloofd om mn vrienden aan te sporen om hun facebook pagina te liken, dus: ga naar facebook en like hun pagina! Het is een heel goed initiatief: ze vangen hier mensen op die geen kansen hebben op de arbeidsmarkt en dus geen baan kunnen krijgen, ze krijgen hier dan een vak aangeleerd, wat echt een nood is hier. Ook runnen ze een basisschool hier. Op facebook kan je ook meer lezen ;)
Maar voor hen hebben we de afgelopen dagen klaslokalen en buitenmuren geschilderd, en ik moet zeggen dat ik best wel trots ben op het resultaat (: het was echt nodig, want hier nemen ze de tijd er niet voor, omdat er altijd belangrijker werk te doen is.

Wat ook wel leuk is om even te noemen, vooral voor de mensen uit mijn kerk, is dat ik de groep uit de kerk, die een week naar Durban ging, tegen ben gekomen, in Durban! Dat was echt heel grappig. En twee dagen daarna kwam ik ze nog een keer tegen, toen wij als groep naar het schip (de Logos Hope) gingen. Ze stonden als groep buiten te wachten op de bus om hen weer naar het vliegveld te brengen! Wat is de wereld toch klein (:

Vanochtend vertrekken we trouwens naar de Drakensbergen, backpacken voor een paar dagen, daar heb ik echt heel veel zin in! Het schijnt er prachtig te zijn, maar de hike schijnt ook pittig te zijn. Nou ja, ik overleef het wel.

Ik wil jullie vragen om te (blijven) bidden voor onze groep. We hebben flink wat zieken op dit moment, en we hebben ook gewoon Gods bescherming elke dag nodig. Alvast bedankt uit naam van de hele groep!

P.s. Het programma duurt nu nog 2 weken, maar daarna is de graduation in Canada, in Winnipeg. Ik wist al langer dat ik daar echt heen wil, maar afgelopen week heb ik dan eindelijk mn vlucht geboekt, waar ik erg opgelucht over ben. Het was nog een erg voordelige en snelle vlucht ook! Ik kom op 3 mei terug in Nederland, want ik blijf dan tot twee weken na de graduation in Canada. Het is het natuurlijk niet waard om voor een dag naar Canada te vliegen ;) ik dacht, even een update voor het thuisfront :)