Camp Arnes en boys week
Blijf op de hoogte en volg Bram
02 November 2015 | Canada, Mountain House
Ik wil deze keer beginnen met iedereen te bedanken die een bericht of meerdere berichten op mn blog hebben gezet na een update van mij, dat is elke keer heel fijn en bemoedigend voor mij om te lezen, dus blijf het vooral doen! ;)
Ik heb de afgelopen 3 weken geen wifi gehad op de kampen waar we waren, dus het was lastig om wat van me te laten horen, maar nu heb ik even wifi, dus moet ik er ook maar goed gebruik van maken!
Dus, nu een update over de afgelopen 3 weken.
Er is weer aardig wat gebeurd, het programma is echt helemaal volgestouwd, waar ik totaal geen problemen mee heb trouwens. We zijn na Thanksgiving naar Camp Arnes gereden, een paar uur ten noorden van Winnipeg. Prachtig kamp aan een prachtig meer. Fun fact: Nederland is maar anderhalf keer groter dan dat meer.. Dat kamp had ook een overdekt zwembad, waar we veel hebben gezwommen (het meer was veel te koud!). Over temperatuur gesproken, in die eerste week, op 15 oktober (!), hadden we de eerste sneeuw! Sindsdien heeft het denk ik elke nacht gevroren, en overdag hebben we een temperatuur van ongeveer 5 graden max.
De eerste week daar hadden we weer sessies, 4 uur per dag, van een toffe kerel genaamd Nathan, en hij gaf onderwijs over idolen en verslavingen in ons leven. Dat was heel goed om meer over te horen en te leren.
De tweede week hadden we van maandag t/m woensdag sessies van iemand anders, die ons onderwijs gaf over het Oude Testament, wat ook heel interessant was. De spreker, eigenlijk spreekster, het was een vrouw, leerde ons meer over hoe we het Oude Testament goed kunnen interpreteren in plaats van het af te wijzen als een Testament vol met verhalen van vroeger die er eigenlijk niet zoveel meer toe doen.
Donderdag en vrijdag hadden we service dagen, waarop we het kamp hielpen met allerlei klussen die gedaan moesten worden, zoals het verven van een blokhut, een gebouw isoleren, de dakpannen van een dak afhalen, helpen in de keuken, etc.
Sindsdien hebben wij als groep aardig wat afstand overbrugd; we hebben eindelijk het platte, saaie Manitoba (provincie) achter ons gelaten en we reden naar Saskatchewan (provincie), waar we een nacht hebben overnacht in een hostel. Oké, Saskatchewan is ook saai en plat, maar daar bleven we maar 1 nacht, want de volgende dag reden we door naar Alberta (provincie), waar onze boys week begon.
Deze reis van Camp Arnes naar onze locatie in Alberta was ongeveer 1800 km, en dit alles in maar 3 provincies van dit megaland, dit is nog steeds moeilijk te bevatten voor mij, een jongen uit een landje 250 keer kleiner dan Canada.
Dus, toen begon onze boys week, een week met alleen de jongens van onze groep. Van tevoren had ik er helemaal geen zin in, ik kan heel goed opschieten met veel van de meiden in onze groep en ik had niet zoveel zin in om hen allemaal achter te laten. Het was best apart om zo lang alleen met jongens te zijn, vooral omdat ik altijd gewend ben geweest om meiden om me heen te hebben, dat heb je met 3 zussen.. ;)
Maar na een paar dagen begon ik eraan te wennen en ik heb een superleuke week gehad. Lekker jongensdingen doen met een groep jongens: wall climbing, barbecuen, paintballen, een steile berg beklimmen, pingpongen, praten over meiden, jongensfilms kijken, enz.. Ook hadden we weer sessies, dit keer ging het over een specifiek hoofdstuk in de Bijbel: Psalm 139. Het was heel interessant om te horen wat onze spreker allemaal te zeggen had over die ene Psalm.
Morgenochtend vroeg gaan we weer door naar de volgende provincie, British Columbia, en daar hebben we de komende week onze volgende urban plunge in Vancouver, wat best wel weer spannend is..
Ik wil jullie vragen te bidden voor een goede week in Vancouver, dat we een zegen mogen zijn voor de mensen daar en dat zij een zegen mogen zijn voor ons. Ook hebben we 4 zieken, iemand met een gebroken neus, en iemand met een hersenschudding in onze groep. Willen jullie bidden voor genezing voor hen en voor gezondheid in de rest van de groep?
Ik heb de afgelopen 3 weken geen wifi gehad op de kampen waar we waren, dus het was lastig om wat van me te laten horen, maar nu heb ik even wifi, dus moet ik er ook maar goed gebruik van maken!
Dus, nu een update over de afgelopen 3 weken.
Er is weer aardig wat gebeurd, het programma is echt helemaal volgestouwd, waar ik totaal geen problemen mee heb trouwens. We zijn na Thanksgiving naar Camp Arnes gereden, een paar uur ten noorden van Winnipeg. Prachtig kamp aan een prachtig meer. Fun fact: Nederland is maar anderhalf keer groter dan dat meer.. Dat kamp had ook een overdekt zwembad, waar we veel hebben gezwommen (het meer was veel te koud!). Over temperatuur gesproken, in die eerste week, op 15 oktober (!), hadden we de eerste sneeuw! Sindsdien heeft het denk ik elke nacht gevroren, en overdag hebben we een temperatuur van ongeveer 5 graden max.
De eerste week daar hadden we weer sessies, 4 uur per dag, van een toffe kerel genaamd Nathan, en hij gaf onderwijs over idolen en verslavingen in ons leven. Dat was heel goed om meer over te horen en te leren.
De tweede week hadden we van maandag t/m woensdag sessies van iemand anders, die ons onderwijs gaf over het Oude Testament, wat ook heel interessant was. De spreker, eigenlijk spreekster, het was een vrouw, leerde ons meer over hoe we het Oude Testament goed kunnen interpreteren in plaats van het af te wijzen als een Testament vol met verhalen van vroeger die er eigenlijk niet zoveel meer toe doen.
Donderdag en vrijdag hadden we service dagen, waarop we het kamp hielpen met allerlei klussen die gedaan moesten worden, zoals het verven van een blokhut, een gebouw isoleren, de dakpannen van een dak afhalen, helpen in de keuken, etc.
Sindsdien hebben wij als groep aardig wat afstand overbrugd; we hebben eindelijk het platte, saaie Manitoba (provincie) achter ons gelaten en we reden naar Saskatchewan (provincie), waar we een nacht hebben overnacht in een hostel. Oké, Saskatchewan is ook saai en plat, maar daar bleven we maar 1 nacht, want de volgende dag reden we door naar Alberta (provincie), waar onze boys week begon.
Deze reis van Camp Arnes naar onze locatie in Alberta was ongeveer 1800 km, en dit alles in maar 3 provincies van dit megaland, dit is nog steeds moeilijk te bevatten voor mij, een jongen uit een landje 250 keer kleiner dan Canada.
Dus, toen begon onze boys week, een week met alleen de jongens van onze groep. Van tevoren had ik er helemaal geen zin in, ik kan heel goed opschieten met veel van de meiden in onze groep en ik had niet zoveel zin in om hen allemaal achter te laten. Het was best apart om zo lang alleen met jongens te zijn, vooral omdat ik altijd gewend ben geweest om meiden om me heen te hebben, dat heb je met 3 zussen.. ;)
Maar na een paar dagen begon ik eraan te wennen en ik heb een superleuke week gehad. Lekker jongensdingen doen met een groep jongens: wall climbing, barbecuen, paintballen, een steile berg beklimmen, pingpongen, praten over meiden, jongensfilms kijken, enz.. Ook hadden we weer sessies, dit keer ging het over een specifiek hoofdstuk in de Bijbel: Psalm 139. Het was heel interessant om te horen wat onze spreker allemaal te zeggen had over die ene Psalm.
Morgenochtend vroeg gaan we weer door naar de volgende provincie, British Columbia, en daar hebben we de komende week onze volgende urban plunge in Vancouver, wat best wel weer spannend is..
Ik wil jullie vragen te bidden voor een goede week in Vancouver, dat we een zegen mogen zijn voor de mensen daar en dat zij een zegen mogen zijn voor ons. Ook hebben we 4 zieken, iemand met een gebroken neus, en iemand met een hersenschudding in onze groep. Willen jullie bidden voor genezing voor hen en voor gezondheid in de rest van de groep?
-
02 November 2015 - 23:03
Wilma:
Hee Bram, wat leuk om te lezen wat je allemaal al weer meegemaakt hebt! Wat een bijzondere manier om bezig te zijn en veel van een land te zien! Geniet en koester elk moment, de tijd gaat snel! Shalom! -
03 November 2015 - 07:54
Thea:
Hoi Bram,
We vinden het super leuk om elke keer je verslagen weer te lezen en je voor te stellen hoe het daar allemaal aan toe gaat. Fijn dat je dat doet om ons zo op de hoogte te houden. Zo te lezen heb je het daar super naar je zin en leert daar ook veel. Dat was natuurlijk ook de bedoeling! We nemen jullie mee in gebed en bidden voor gezondheid en een goede volgende periode!
Groetjes uit Emmeloord. Gerlof en Thea -
04 November 2015 - 00:02
Hannie:
Hoi Bram,
Wat leuk om weer zo'n mooi verslag te krijgen en te lezen. Zo te lezen geniet jij ook van heel veel dingen. Leuk hoor zoveel variatie in het programma. Toch wel heel bijzonder dat je zo'n tussenjaar kunt doen. We blijven bidden voor een gezegende tijd in gezondheid. Groetjes, liefs, Jan en Hannie. -
04 November 2015 - 13:41
Aïda :
He Bram, wat leuk dat je steeds de tijd neemt om ons mee te nemen in jouw ervaringen en belevenissen. Mooi is het inkijkje in jouw proces v persoonlijke groei en de groei in het leven met God! Super gaaf om dat te lezen! Groetjes Aïda! -
11 November 2015 - 08:41
Aline En Bram:
Hai there!
Nu weet ik nog niet wat je gegeten hebt met thanksgiving :-) maar het lijkt me bijna onmogelijk voor jou om al die dingen te onthouden. Wat een afstanden overbrug je dan in zo'n immens land! Moeilijk voor te stellen: ik vond 380 km naar de Ardennen vorige week al hele reis. Je groepsgenoten hebben aardig wat averij opgelopen lees ik. Klinkt fors. Zullen idd voor ze bidden om herstel. Kan jouw geopereerde sleutelbeen alle activiteiten nog wel dragen? Ben benieuwd of er ook zoiets als typisch Canadese kost bestaat gelezen alle verschillende culturen die er zijn en die jij ontmoet! Geniet van elke dag;ze zijn uniek voor de rest van je leven. Hier hebben de kinderen de toetsweek achter de rug. Iets waar jij dit jaar van ontslagen bent. Count your blessings Bram en be a blessing. Dikke poes, Aline en Bram
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
