"De indianenweken" + Winnipeg
Blijf op de hoogte en volg Bram
11 Oktober 2015 | Canada, Winnipeg
Waar te beginnen..
Op dit moment zit ik thuis bij een van mn groepsgenoten, want dit weekend hebben we vrij om Thanksgiving te vieren. De meesten gingen naar hun eigen huis, maar voor mij was dat een beetje lastig natuurlijk ;) En dit is bovendien mn eerste Thanksgiving ooit!
Ok, ik zal eerst maar eens wat vertellen over de week na mn vorige blog!
We gingen zondag naar de Vineyard Church, waar we die week hebben geslapen. Zoals ik al had verteld, hadden we die week een urban plunge, en we werden letterlijk gelijk die maandag in het diepe gegooid. We kregen een route die we in groepjes van 3 moesten volgen door het "beruchtste" deel van Winnipeg, het deel met de meeste drugshandel, prostitutie en armoede zeg maar. Op de verschillende plekken waar we heen werden gestuurd kregen we een verhaal te horen van mensen die daar leven en werken in die armoede. Het was heel indrukwekkend om al die verhalen te horen en ik heb er veel van geleerd. Ook werden we uitgedaagd om tijdens het lopen mensen aan te spreken op straat en met hen te praten over hun leven en als dat kon ook over God. Bijna gelijk aan het begin kwam er een man naar ons toe en hij vertelde ons zijn levensverhaal. Hij was ook dronken en rook niet zo lekker, maar hij vertelde ons dat hij ook christen was. Ik weet niet waarom, maar dat had ik nooit verwacht, dat laat maar weer zien hoe sterk onze vooroordelen kunnen zijn..
Dinsdag zijn we naar het Indigenous Family Center geweest, dit is een centrum voor de indigenous people, oftewel de "indianen", waar ze bij elkaar komen en rituelen houden en gewoon chillen. Het was heel interessant om te zien hoe ze hier het christendom (want dit centrum is vanuit christelijk oogpunt opgezet) en de cultuur van de indianen combineren. Ik heb ook zeker geleerd dat de indianen niet hun cultuur achter zich hoeven laten om christen te worden, zoals wij "Westerse mensen" vaak denken.
Woensdag geholpen in een community garden, ook leuk. Lekker de handen uit de mouwen gestoken voor de mensen daar.
Donderdag gingen we weer naar het Indigenous Family Center, waar we de blanket exercise hebben gedaan, wat inhoudt dat we op kleden de geschiedenis van de indianen in Canada uitbeeldden. Zo kon je letterlijk zien hoe de indianen uit hun grondgebied verstoten werden en in kleine reservaten gestopt werden door de mensen uit Europa.
Vrijdag hadden we een dagje op de universiteit, de CMU, waar we een rondleiding kregen en waar we een korte dienst hadden.
Zaterdag hadden we onze eerste vrije dag! We zijn met een groepje naar het Human Rights Museum geweest, zeker een aanrader voor als je ooit nog eens in Winnipeg komt ;) En 's avonds naar de film geweest, The Martian in 3D, dat was gewoon erg leuk en gezellig om te doen!
Zondag hadden we een dienst in de Vineyard Church en toen gingen we weer terug naar het kamp waar we ook de tweede week zaten.
Dus, nu afgelopen week! Deze week gingen we elke dag naar een indianenreservaat, om meer te leren over hun cultuur en om ook echt te zien hoe ze daar leven. De eerste dag ontmoetten we Colleen. Dat is trouwens haar Canadese naam, want ze hebben ook een indianennaam, maar dat was niet te verstaan.. Zij heeft ons de hele week begeleid over het reservaat, veel verteld en veel laten zien. Teveel om hier te vertellen eigenlijk ;)
We hebben ook geluisterd naar een natuuractiviste, van de Wolf-clan, die strijdt tegen het aanleggen van pijpleidingen door hun gebied. Ook vertelde ze verhalen over de vrouwen hier die weggenomen worden, dat is een big issue hier. Veel indiaanse vrouwen verdwijnen en worden vaak nooit meer teruggezien, dat was echt heftig..
Ook hebben we het scheppingsverhaal gehoord van de vader van Colleen, dat was heel interessant om te horen en ook apart om te horen hoeveel overeenkomsten er eigenlijk zijn met ons scheppingsverhaal.
We hebben ook een aantal rituelen gedaan, de ene wat gekker dan de andere, en bij 1 ritueel voelde ik me heel ongemakkelijk, dus daar ging ik eerder weg, niks was gelukkig verplicht. Maar al met al dus heel veel geleerd van hun cultuur en hun leven daar op het reservaat, waar ik van tevoren echt niks over wist.
Nu zie ik uit naar morgen, als we dan ook echt Thanksgiving gaan vieren, vooral om het eten natuurlijk ;)
Het is best gek dat er nu alweer 4 weken op zitten, de tijd vliegt voorbij hier! Ik denk dat het aan Canada ligt..
Op dit moment zit ik thuis bij een van mn groepsgenoten, want dit weekend hebben we vrij om Thanksgiving te vieren. De meesten gingen naar hun eigen huis, maar voor mij was dat een beetje lastig natuurlijk ;) En dit is bovendien mn eerste Thanksgiving ooit!
Ok, ik zal eerst maar eens wat vertellen over de week na mn vorige blog!
We gingen zondag naar de Vineyard Church, waar we die week hebben geslapen. Zoals ik al had verteld, hadden we die week een urban plunge, en we werden letterlijk gelijk die maandag in het diepe gegooid. We kregen een route die we in groepjes van 3 moesten volgen door het "beruchtste" deel van Winnipeg, het deel met de meeste drugshandel, prostitutie en armoede zeg maar. Op de verschillende plekken waar we heen werden gestuurd kregen we een verhaal te horen van mensen die daar leven en werken in die armoede. Het was heel indrukwekkend om al die verhalen te horen en ik heb er veel van geleerd. Ook werden we uitgedaagd om tijdens het lopen mensen aan te spreken op straat en met hen te praten over hun leven en als dat kon ook over God. Bijna gelijk aan het begin kwam er een man naar ons toe en hij vertelde ons zijn levensverhaal. Hij was ook dronken en rook niet zo lekker, maar hij vertelde ons dat hij ook christen was. Ik weet niet waarom, maar dat had ik nooit verwacht, dat laat maar weer zien hoe sterk onze vooroordelen kunnen zijn..
Dinsdag zijn we naar het Indigenous Family Center geweest, dit is een centrum voor de indigenous people, oftewel de "indianen", waar ze bij elkaar komen en rituelen houden en gewoon chillen. Het was heel interessant om te zien hoe ze hier het christendom (want dit centrum is vanuit christelijk oogpunt opgezet) en de cultuur van de indianen combineren. Ik heb ook zeker geleerd dat de indianen niet hun cultuur achter zich hoeven laten om christen te worden, zoals wij "Westerse mensen" vaak denken.
Woensdag geholpen in een community garden, ook leuk. Lekker de handen uit de mouwen gestoken voor de mensen daar.
Donderdag gingen we weer naar het Indigenous Family Center, waar we de blanket exercise hebben gedaan, wat inhoudt dat we op kleden de geschiedenis van de indianen in Canada uitbeeldden. Zo kon je letterlijk zien hoe de indianen uit hun grondgebied verstoten werden en in kleine reservaten gestopt werden door de mensen uit Europa.
Vrijdag hadden we een dagje op de universiteit, de CMU, waar we een rondleiding kregen en waar we een korte dienst hadden.
Zaterdag hadden we onze eerste vrije dag! We zijn met een groepje naar het Human Rights Museum geweest, zeker een aanrader voor als je ooit nog eens in Winnipeg komt ;) En 's avonds naar de film geweest, The Martian in 3D, dat was gewoon erg leuk en gezellig om te doen!
Zondag hadden we een dienst in de Vineyard Church en toen gingen we weer terug naar het kamp waar we ook de tweede week zaten.
Dus, nu afgelopen week! Deze week gingen we elke dag naar een indianenreservaat, om meer te leren over hun cultuur en om ook echt te zien hoe ze daar leven. De eerste dag ontmoetten we Colleen. Dat is trouwens haar Canadese naam, want ze hebben ook een indianennaam, maar dat was niet te verstaan.. Zij heeft ons de hele week begeleid over het reservaat, veel verteld en veel laten zien. Teveel om hier te vertellen eigenlijk ;)
We hebben ook geluisterd naar een natuuractiviste, van de Wolf-clan, die strijdt tegen het aanleggen van pijpleidingen door hun gebied. Ook vertelde ze verhalen over de vrouwen hier die weggenomen worden, dat is een big issue hier. Veel indiaanse vrouwen verdwijnen en worden vaak nooit meer teruggezien, dat was echt heftig..
Ook hebben we het scheppingsverhaal gehoord van de vader van Colleen, dat was heel interessant om te horen en ook apart om te horen hoeveel overeenkomsten er eigenlijk zijn met ons scheppingsverhaal.
We hebben ook een aantal rituelen gedaan, de ene wat gekker dan de andere, en bij 1 ritueel voelde ik me heel ongemakkelijk, dus daar ging ik eerder weg, niks was gelukkig verplicht. Maar al met al dus heel veel geleerd van hun cultuur en hun leven daar op het reservaat, waar ik van tevoren echt niks over wist.
Nu zie ik uit naar morgen, als we dan ook echt Thanksgiving gaan vieren, vooral om het eten natuurlijk ;)
Het is best gek dat er nu alweer 4 weken op zitten, de tijd vliegt voorbij hier! Ik denk dat het aan Canada ligt..
-
11 Oktober 2015 - 22:43
Jan En Ieda:
Nou bram dat is el veel om zo weer te verwerken op je harde schijf. Alleen al om de gebeurtenissen te verwoorden is al een op gaaf. Nou bram blijf wie je bent in Christus halleluja
jan en ieda -
11 Oktober 2015 - 23:18
Thea:
Hoi Bram, leuk om te lezen wat je in het verre Canada allemaal doet en mee maakt!
Zo leren wij ook weer van jou ervaringen!
Goede tijd verder en Gods zegen en bescherming toe gewenst!
Groetjes uit Emmeloord, van Gerlof en Thea -
12 Oktober 2015 - 00:03
Edi:
Hallo Beethoven, er is een schrijver aan je verloren gegaan, zou ik bijna zeggen! En ook nog alle dees en tees goed, hihi.
Heb je ookal een indianennaam gekregen dan? Zilveren slang of wounded knee en als je t niet weet gewoon klukkluk. Onee, dat was voor jouw tijd. Maar éven serieus, ik vind t heel gaaf wat je allemaal doet en fijn dat je zoveel leert.
Veel zegen!
Edi -
12 Oktober 2015 - 12:04
Janneke:
Hey Bram, leuk om zo je reis wat mee te beleven! En wat heb je al veel gedaan in vier weken tijd. Geniet ervan, voor je het weet zit je weer bij je moeder aan de keukentafel :-)...
Gods zegen,
Jakob en Janneke -
12 Oktober 2015 - 19:07
Johan En Tineke Tensen:
Bedankt voor je verslag! Zegen!
-
13 Oktober 2015 - 09:24
Samuel En Ximena:
mooi om weer van je te horen en veel zegen Bram! -
13 Oktober 2015 - 10:34
Wilma:
Wat heb je al veel beleeft en meegemaakt de afgelopen tijd! En er komt nog veel meer! Geniet ervan en wees tot zegen. Hartelijke groeten, Bart en Wilma -
14 Oktober 2015 - 21:18
Anjo:
Ha Bram, ook wij 'volgen' je tot de uitersten der aarde...! Blijf vooral genieten, dit zijn de gouden tijden van je leven, heb de Heer lief met heel je hart. Van praktijk ervaringen word je sterker! -
14 Oktober 2015 - 23:40
Hannie:
Hoi Bram, wat ontzettend leuk om weer even wat van je te horen! Wat een mooi verslag van al je belevenissen. Geniet maar van alles wat je mag meemaken. Nog een heel goede tijd gewenst, Gods zegen! Lieve groeten, Hannie&Jan. -
15 Oktober 2015 - 10:35
Peter En Margo:
Hey Bram, fantastisch te horen wat jij allemaal in je jonge leven mag meemaken. Snuiven aan de indianencultuur....wie maakt dat nou mee? Bijzonder ook om voor het blok gezet te worden bij de wijken waar we normaal gesproken niet komen. En wat je hierdoor ervaart en welke lering je hieruit kunt trekken. Bram we zijn dankbaar voor jou en jouw verhaal. God bless you. Lief van Peter en Margo -
11 November 2015 - 08:30
Aline:
Beste Bram,
Eerst even bijlezen hoe het met je is hoor! Wat een activiteiten en bijzondere ontmoetingen. Ik kan me voorstellen dat er ook tijd nodig is om al die momenten en indrukken te verwerken!
Fijn om te lezen dat het tot nu toe heel goed met je gaat! We zijn benieuwd naar het vervolg.
Lieve groeten,
Aline en grijze Bram :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
